VeerMat

शीतल नेहमी प्रमाणे लवकरच उठली. नेहमी प्रसन्न आणि नावाप्रमाणेच शीतल असणाऱ्या शीतलला अलीकडे वातावरणातील बदल अस्वस्थ करत. आज ही सकाळी तिला असेच जाणवले. सकाळी लवकर उठून सडा सम्मार्जन, देवपूजा, स्वयंपाक उरकून घरातून बाहेर पडायला 7 - 7:15 वाजलेच 7:30 ची बस पकडायची घाई होतीच. ती चुकली तर दिवसाच गणित चुकलंच समजायचं. शीतल मुंबई मधल्या एक संस्थेत काम करते. मुंबई म्हणले की धावपळ पाचवीला पुजलेलेच. रात्री उशिरा झोपणे, पहाटे लवकर उठणे आणि धावत पळत लोकल पकडणे हे मुंबईतील माणसे महाभारतातील अभिमन्यू प्रमाणे पोटात असतानाच शिकून येतात. शीतल ही त्यातलीच. पण गेले काही दिवस मुंबईतील हवा अधिकच दुषीत झाली आहे. कोरोना आणि टाळेबंद (लॉकडाऊन) मुळे जनजीवन ठप्प असल्याने प्रदूषण तर कमी झालं, मात्र कोरोनाने मुंबईत जे चित्र निर्माण झाले ते प्रचंड निराशपूर्ण भीतीदायक आहे. शीतल सरकारी कामातच असल्याने तिला कोरोनाच्या बाबती माहिती लवकर मिळते. आज थोडी धावपळ झाली पण बस मिळाली. शीतल आवरत असताना भार्गव बाईक तयार ठेवूनच असायचा. शीतल पळत पळत आली, की लगेच भार्गव बसस्टॉपकडे घेऊन जायचा. आज ही भार्गव मुळेच बस मिळाली. लोकल सुरू असले...

#श्रीक्षेत्र #कुरवपूर प्रवास फोटो साभार - केदारजी पुजारी, अक्कलकोट गेल्या काहो दिवसांपासून श्रीपाद श्रीवल्लभ यांची तपोभूमी असलेल्या श्रीक्षेत्र कुरवपूर येथे जाण्याबाबत विचार चालू होता. तसे संकेत ही मिळत होते. आणि योग आज आला. काल मित्र अवधूत तोळबंदे याने विचारले की कुरवपूर ला जायचं का? हो नाही म्हणत जायचे नक्की झाले. मी, दीपक कुलकर्णी आणि अवधूत आम्ही तिघे संध्याकाळी बसव एक्स्प्रेस ने निघालो. आणि थेट कर्नाटकातील जिल्हा केंद्र रायचूर गाठले. लॉजवर थांबण्याबाबत दीपक आग्रही होता कारण मागच्या वेळी जेंव्हा दीपक आणि अवधूत आलेले तेंव्हा स्टेशनवर थंडीचा त्रास अधिक सहन करावे लागले होते म्हणून. यावेळी ही लॉज वर किंवा स्टेशनवर न थांबत रायचूर शहरातून चालत आम्ही बस स्थानक मध्ये गेलो. तिथे रात्री ३ ते ५ साधारण २ तास झोपून उठल्यावर आम्ही इडलीचा गाडा शोधायला बाहेर पडलो कारण भूकच तेवढी लागलेली. बस स्थानक च्या बाहेरच एका गाड्यावर गरमागरम मेदू वडे तळतानाचे आणि इडलीचे कुकर दिसले तसे आमचा मोर्चा तिकडे वळला आणि अप्रतिम झालेल्या इडलीवर ताव मारून ०७:०० वाजता येणाऱ्या अतकुर / कुरवपूर च्या बस ...